Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ στην ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Συνέντευξη της Αγγελικής Μπούλιαρη για το blog Βιβλιομανία - Βιβλιολατρεία, με αφορμή τους "Δραπέτες του ονείρου",

από την Βασιλική Διαμάντη


http://vivliomania-vivliolatreia.blogspot.gr/2016/12/blog-post_28.html

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016 


Συζητώντας με την Αγγελική Μπούλιαρη

Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η συγγραφέας;

Α.Μ.: Ο Έρνεστ Χεμινγουαίη, ο Αλμπέρ Καμύ, ο Όσκαρ Γουάϊλντ, ο Τένεσι Γουίλλιαμς, ο Άλντους Χάξλεϊ, ο Ντ. Χ. Λώρενς, η Μάργκαρετ Άτγουντ, η Άλις Μονρό. Επίσης είναι πολλοί οι Έλληνες συγγραφείς και ποιητές που αγαπώ. Σίγουρα κάποιους θα ξεχάσω, ωστόσο θα αναφέρω τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, τον Στρατή Τσίρκα, τον Οδυσσέα Ελύτη, Καρυωτάκη, Πολυδούρη, τον Ανδρέα Μήτσου, τη Ζυράννα Ζατέλη, τον Ισίδωρο Ζουργό, τον Χάρη Βλαβιανό, την Κική Δημουλά, την Κατερίνα-Αγγελάκη-Ρουκ.


Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Α.Μ.: «Αποχαιρετισμός στα Όπλα», του Έρνεστ Χεμινγουαίη. Μου το χάρισε ένας πλασιέ βιβλίων που μπήκε τυχαία στην αυλή μας και αποδείχτηκε συγγενής της μαμάς μου. Ήμουν έντεκα χρόνων τότε. Ευγνωμονώ εκείνον τον μακρινό συγγενή, και έχω δώσει στο βιβλίο ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, επειδή άνοιξε για μένα "τον θαυμαστό, καινούργιο κόσμο" των βιβλίων.


Ερώτηση 3η: Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;

Α.Μ.: Γραφή σημαίνει ανάγκη. Ανάγκη έκφρασης αυτών που με καίνε, κρυφών ή φανερών εμμονών. Ανάγκη να παρηγορήσω το μικρό παιδί μέσα μου, και τα μικρά παιδιά μέσα σε άλλους ενήλικες. Ανάγκη να καλύψω κενά της πραγματικής ζωής σε αγάπη, δικαιοσύνη, ισορροπία. Ανάγκη να δώσω φωνή σε πρόσωπα που πέρασαν από τη ζωή μου ή πέρασα εγώ από τη δική τους, και τα οποία δεν είχαν δύναμη ούτε φωνή, κυρίως παιδιά και γυναίκες. Ανάγκη να αφήσω τη δική μου φωνή στα παιδιά μου. Συνοψίζοντας και χωρίς να φανεί υπερβολικό ή επηρμένο, η γραφή αποτελεί για μένα έναν από τους λόγους να ζω.


Ερώτηση 4η: Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;

Α.Μ.: Από τη μια η ίδια η ζωή, που προσφέρει το θέμα, τους χαρακτήρες και το κοινωνικό πλαίσιο και από την άλλη η φαντασία που αναζητεί διεξόδους και λύσεις.


Ερώτηση 5η: Τι σας "ώθησε" να ξεκινήσετε τη συγγραφή;

Α.Μ.: Ήρθε αυθόρμητα. Απλώς κάποια στιγμή, στην Τετάρτη δημοτικού, έπιασα το μολύβι και σκάρωσα ένα αφελές ποιηματάκι. Αυτή ήταν η αρχή. Φαντάζομαι τότε ήθελα να πειραματιστώ, να φτιάξω κάτι. Αργότερα, όπως είπα και παραπάνω, ήταν η καταφυγή σ’ έναν φανταστικό κόσμο όπου στο τέλος θα υπήρχε παρηγοριά και δικαίωση.


Ερώτηση 6η: Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο σας βιβλίο "Δραπέτες του ονείρου";

Α.Μ.: Δύσκολη ερώτηση. Είναι σαν να ζητάμε από μια μητέρα να παρουσιάσει το βλαστάρι της. Θα προσπαθήσω, πάντως, να είμαι αντικειμενική. Θα το χαρακτήριζα κοινωνικό μυθιστόρημα, ρεαλιστικό, ευαίσθητο, αισιόδοξο στην ουσία, με πίστη στη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, ενδιαφέρον, καλογραμμένο, έντιμο και αξιοπρεπές.


Ερώτηση 7η: Μυθιστόρημα και ποίηση. Ασχοληθήκατε και με τα δυο. Ποιο από τα δυο σας κερδίζει περισσότερο και γιατί;

Α.Μ.: Η σχέση μου με την ποίηση είναι σαν ένας παλιός, ανεκπλήρωτος έρωτας, που υπάρχει στην καρδιά και στη σκέψη σου, και ίσως τον συναντήσεις κάποτε στο παρόν σου, μονάχα για να επιβεβαιώσεις ότι είναι ακριβώς παλιός και ανεκπλήρωτος και ανήκει στο παρελθόν σου, ενώ εσύ ανήκεις στο παρόν σου… Δεν με θεωρώ ποιήτρια, αισθάνομαι δέος γι’ αυτόν τον χαρακτηρισμό. Η μοναδική ποιητική συλλογή που έχω εκδώσει, προέκυψε επειδή δεν ήθελα «να περιπλανώνται άστεγοι οι στίχοι μου οι στοιχειωμένοι», όπως αναφέρω στο οπισθόφυλλο. Με θεωρώ πεζογράφο.


Ερώτηση 8η: Η Ευρυδίκη φεύγει από την οικογένειά της, όπου κανείς δεν την υπολογίζει εκτός από τη φίλη της, την Κασσιανή. Σας δυσκόλεψε να αποτυπώσετε με τόσο άρτιο τρόπο τον ψυχισμό ενός παιδιού που είναι αόρατο για όλη της την οικογένεια;

Α.Μ.: Σας ευχαριστώ πολύ που αναφέρεσθε στην Κασσιανή. Είναι ένας χαρακτήρας που αγαπώ και δημιουργήθηκε ως φόρος τιμής προς όλα τα παιδιά που γεννιούνται με αυτό το σύνδρομο και ιδιαίτερα εκείνα που γεννιούνταν τότε στα πέτρινα χρόνια και συχνά δεν αντιμετωπίζονταν ως ανθρώπινες υπάρξεις αλλά γίνονταν αιτία περίγελου. Όχι, δεν με δυσκόλεψε καθόλου η απόδοση αυτού του παιδικού ψυχισμού.


Ερώτηση 9η: Η δεύτερη οικογένεια της Ευρυδίκης είναι αυτή του πολιτικού Θεοδόση και της πλούσιας γυναίκας του, Ευγενίας. Και εδώ δεν πήρε την αγάπη που ζητάει κάθε παιδί. Πόσο τραυματικό πιστεύετε πως είναι αυτό για την ψυχολογία του παιδιού που επιδρά πάντα και στην ενήλικη ζωή του;

Α.Μ.: Πιστεύετε πως υπάρχει κάτι πιο θαυματουργό από την αγάπη; Η έλλειψή της είναι όχι μόνο τραυματική αλλά και κάτι παραπάνω, καταστροφική. Όπως είπε και ο Έριχ Φρομ, «η αγάπη είναι η μόνη απάντηση στο πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης».


Ερώτηση 10η: Τρίτη οικογένεια. Η Ευρυδίκη παντρεύεται έναν άντρα πολύ μεγαλύτερό της, τον Μπάμπη. Πιστεύετε πως οι γάμοι με διπλάσια διαφορά ηλικίας έχουν ευτυχή κατάληξη ή είναι κάτι σπάνιο;

Α.Μ.: Η διαφορά ηλικίας δεν ήταν ο λόγος της δυστυχίας αυτού του γάμου. Αρκετά ζευγάρια έχουν διαφορά δεκαέξι χρόνων και τα πάνε καλά. Εδώ ίσως έπαιξε μικρό ρόλο αυτή η διαφορά κατά την συγκεκριμένη στιγμή του γάμου, επειδή η Ευρυδίκη ήταν ακόμη μια νεαρή μαθήτρια που σαφώς προτιμούσε να πηγαίνει στο σχολείο και να λέει αστεία με τις φιλενάδες της. Το ουσιαστικό πρόβλημα όμως αυτού του γάμου ήταν η κτητική, καχύποπτη, ζηλότυπη και κυρίως βίαιη συμπεριφορά του Μπάμπη. Και αυτή είναι η άποψή μου για τη διαφορά ηλικίας στο ζευγάρι, ότι δεν παίζει τόσο ρόλο η διαφορά αυτή καθ’ αυτή όσο οι άλλες διαφορές στη συμπεριφορά, στα ενδιαφέροντα, στις αρχές και αξίες, στη στάση ζωής.


Ερώτηση 11η: Η ενδοοικογενειακή βία σε όλες τις μορφές, σωματική, λεκτική και σεξουαλική που βιώνει η Ευρυδίκη από τον άντρα της είναι ιδιαίτερα έντονη. Γιατί πιστεύετε πως ένα άτομο δέχεται όλον αυτόν τον εξευτελισμό χωρίς να αντιδρά;

Α.Μ.: Νομίζω ότι δίνω την απάντηση στο βιβλίο. Είναι ο φόβος που την ακινητοποιεί και η αίσθηση μοναξιάς και αδυναμίας. Η ρίζα του κακού βρίσκεται, ως συνήθως, στην νηπιακή-παιδική ηλικία, στην πατρική απόρριψη και την μητρική απάθεια. Είναι γονικές συμπεριφορές που οδηγούν το παιδί, και εδώ την Ευρυδίκη, στην έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης, αυτονομίας και διεκδίκησης, εμπιστοσύνης και σταθερότητας.


Ερώτηση 12η: Ο έρωτας έρχεται λίγο αργά για την Ευρυδίκη και ενώ έχει βιώσει τόσες βίαιες καταστάσεις. Πιστεύετε πως δεν είναι ποτέ αργά για να ζήσει κάποιος την αληθινή και απόλυτη αγάπη;

Α.Μ.: Ο έρωτας έρχεται όταν πια η Ευρυδίκη είναι έτοιμη γι’ αυτόν, αφού έχει δώσει τις απαραίτητες μάχες για να κερδίσει τη ζωή της, έχει κάνει πρώτα την δική της εσωτερική πορεία προς τον χαμένο της εαυτό, προς την αυτοπραγμάτωση και την αληθινή της ελευθερία. Επειδή ο έρωτας για την Ευρυδίκη δεν είναι η αφορμή για να αντιμετωπίσει τους φόβους της, αλλά ο προορισμός της. Σαφώς και πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη, αλλά όσο πιο νωρίς έρθει, τόσο το καλύτερο!


Ερώτηση 13η: Η φιλία και η αγάπη παίζουν σημαντικό ρόλο στο βιβλίο σας. Το ίδιο ισχύει και στη ζωή σας; Αν θα έπρεπε να τις περιγράψετε με μία λέξη ή με ένα αντικείμενο την κάθε μία τι θα ήταν αυτό;

Α.Μ.: Και πάλι σας ευχαριστώ που αναφέρεστε στην φιλία που περιγράφεται στο βιβλίο! Υπάρχει η φιλία της Ευρυδίκης με την Κασσιανή και η φιλία με τη Φαίδρα, και πρέπει να ομολογήσω ότι τα αντίστοιχα κεφάλαια είναι από τα αγαπημένα μου. Πραγματικά, η φιλία και η αγάπη υπάρχουν σε όλα τα βιβλία μου, και, ναι, ισχύει το ίδιο και για τη ζωή μου, παίζουν σημαντικό ρόλο. Οι λέξεις τους είναι Προσφορά και Οξυγόνο.


Ερώτηση 14η: Γιατί πιστεύετε πως η ποίηση και το διήγημα είναι σε δυσμένεια και δεν διαβάζονται από ένα μεγάλο ποσοστό αναγνωστών στην Ελλάδα ενώ στο εξωτερικό συμβαίνει το αντίθετο;

Α.Μ.: Ειλικρινά, δεν ξέρω, αν και έχουμε μεγάλους ποιητές και διηγηματογράφους. Ίσως δεν διαβάζουμε αρκετά, δεν είμαστε εκπαιδευμένοι… Και μάλιστα με εκπλήσσει ότι πολύς κόσμος θεωρεί το διήγημα και τη νουβέλα, τη μικρή φόρμα, δηλαδή, υποδεέστερο σε λογοτεχνική αξία είδος από το μυθιστόρημα. Γι’ αυτό χάρηκα ιδιαιτέρως όταν πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας η Καναδέζα Άλις Μονρό, η οποία είναι καθαρά διηγηματογράφος!


Ερώτηση 15η: Για ποιο λόγο πιστεύετε πως πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο σας;

Α.Μ.: Εάν θα τους άρεσε να διαβάσουν ένα βιβλίο με τα στοιχεία που έχει το μυθιστόρημά μου, όπως τα περιέγραψα παραπάνω, πιστεύω ότι θα ευχαριστηθούν το ταξίδι με τους Δραπέτες. Είναι ένα βιβλίο που σέβεται τον αναγνώστη και δεν θα τους απογοητεύσει.


Ερώτηση 16η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Α.Μ.: Ευχαριστώ πολύ για τη στήριξή σας, ελπίζω οι Δραπέτες του Ονείρου να σας κρατήσουν ή να σας κράτησαν καλή συντροφιά, και εύχομαι αγάπη και δύναμη για να ξεπερνάμε τις δυσκολίες, πάντα με την παρήγορη και ενθαρρυντική συντροφιά ενός βιβλίου!


Ερώτηση 17η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;

Α.Μ.: Μυθιστόρημα και πάλι…


Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδα όλα τα βιβλία σας!!!

Α.Μ.: Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για τους Δραπέτες, καθώς και για τις ευχές σας! Καλή συνέχεια στο έργο σας της προώθησης της ελληνικής λογοτεχνίας!

Πηγή:


http://www.oceanosbooks.gr/product/547/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%85




Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥ

Αγγελική Μπούλιαρη-Αργυράκη



Συγγραφικό Έργο-Εκδόσεις
  •    «Δραπέτες του ονείρου», Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Ωκεανός, Απρίλιος 2016
  •    «Η νοσταλγία του παλιού πόνου», Ποίηση, Άνεμος Εκδοτική, Μάρτιος 2015
  •    «Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει», Μία νουβέλα και πέντε διηγήματα, Άνεμος Εκδοτική, Ιούλιος 2012
  •     «Αφετηρίες Μνήμης», Συμμετοχή με ένα Διήγημα στη συλλεκτική έκδοση της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, 2008
  •     «Ερωτικά πορτρέτα», Μετάφραση από τα αγγλικά, λεύκωμα για τον έρωτα στην τέχνη, Κεστός 2007
  •  «Η αγάπη φυλαχτό», Μυθιστόρημα, Σύγχρονοι Ορίζοντες, Δεκέμβριος 2005, ανατύπωση Ιούνιος 2009
  •   «Πόσο λαμπερός ο ήλιος, πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ», Μυθιστόρημα, Πλατύπους, Μάρτιος 2005. Βραβείο Σύγχρονου Ελληνικού Μυθιστορήματος του Καφενείου των Ιδεών
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

https://www.goodreads.com/author/show/6448557


Εκπαίδευση

 Ελληνική και Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πτυχιούχος.

Λογοτεχνική Μετάφραση από τα Αγγλικά στα Ελληνικά, Μονοετές Τμήμα, Σχολή Μεταφραστικών Σπουδών «Meta/φραση». Δίπλωμα Βρετανικού Συμβουλίου.  



Επιμόρφωση-Άλλες Γνώσεις


·         Δημιουργική Γραφή (Ευρωπαϊκή και Νεοελληνική Λογοτεχνία-Κινηματογράφος-Θέατρο), Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πιστοποιητικό Επιμόρφωσης.

·     Εντατικό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής – Πεζογραφία, στην Αγγλική γλώσσα, Βρετανικό Συμβούλιο, (17-29 Ιουνίου 2013). Εισηγητές: οι συγγραφείς, Adam Baron, Rachel Cusk. Πιστοποίηση παρακολούθησης από Kingston University - British Council.

·   Μετάφραση Παιδικής Λογοτεχνίας, Σεμινάριο 12 ωρών, Σχολή Μεταφραστικών Σπουδών «Meta/φραση». Εισηγήτρια: Μαρία Αγγελίδου. Πιστοποίηση παρακολούθησης.

·     Σεμινάριο για το Μυθιστόρημα (τμήμα προχωρημένων), 30 ωρών, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ). Εισηγητές: Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Στρατής Χαβιαράς. Πιστοποίηση παρακολούθησης.

·         Σεμινάρια περί γραφής, δημιουργικότητας, εντύπου και ηλεκτρονικού βιβλίου, 24 ωρών. Εισηγητής: Πέτρος Τσαπίλης. Πιστοποίηση παρακολούθησης.

·      Σεμινάριο για την Αγγλική Γλώσσα και Διδακτική, 2 εβδομάδων, St Clares Oxford College, Οξφόρδη, Αγγλία. Πιστοποίηση παρακολούθησης.

·         Σεμινάρια του Βρετανικού Συμβουλίου, (σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων σεμινάριο 2 εβδομάδων στην Καλαμάτα) για την Αγγλική γλώσσα και Διδακτική. Πιστοποίηση παρακολούθησης.

·     Ψυχοθεραπεία: Εισαγωγικές Έννοιες και Κυριότερες Θεωρίες - Θεωρία και Πράξη, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πιστοποιητικό Επιμόρφωσης.

·         Διαχείριση Χωρισμού-Διαζυγίου Γονέων,  Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πιστοποίηση συμμετοχής.

·   Σπουδές χρήσης Η/Υ (Windows, Word, Internet). Πιστοποιητικό Σπουδών από  Technoplus Hellas.


Γλώσσες

·         Ελληνική (μητρική), άριστη γνώση, και

·         Αγγλική, άριστη γνώση, Πτυχιούχος Ελληνικής και Αγγλικής Φιλολογίας

·         Ιταλική, Καλή γνώση, Πτυχιούχος CELI 3


Επαγγελματική Εμπειρία

·         Γραμματέας Διεύθυνσης, Καθηγήτρια Αγγλικών στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση και από το 2001 ενασχόληση με Συγγραφή, Μετάφραση και γενικά με το βιβλίο


Προσωπικά ενδιαφέροντα

·         Ανάγνωση, Συγγραφή, Μετάφραση

·         Δια βίου μάθηση

·         Ταξίδια, Φωτογραφία, Blogging

·          Όπερα, Θέατρο, Κινηματογράφος, Μουσική

      Στήριξη οργανώσεων για το Παιδί και το Περιβάλλον




























Η ΚΛΕΙΩ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗ για τους "ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", της Αγγελικής Μπούλιαρη

"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", της Αγγελικής Μπούλιαρη
Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη,  στο blog της Φίλοι της Λογοτεχνίας
http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html


Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016


«ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ», της Αγγελικής Μπούλιαρη
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 624, Τιμή: 16 €
  
         
Η αγαπητή συγγραφέας Αγγελική Μπούλιαρη έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στα ελληνικά γράμματα με αρκετά έργα πεζογραφίας, ποίησης και μεταφράσεών της, ενώ με το τρίτο της μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Δραπέτες του Ονείρου» δίνει το δικό της αδιαμφισβήτητο και ξεχωριστό λογοτεχνικό στίγμα. Ένα πληθωρικό μυθιστόρημα το οποίο διαπραγματεύεται το φλέγον κοινωνικό θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, ψυχολογικής, λεκτικής και σωματικής, με μεγάλη ευαισθησία και δεξιοτεχνία. Ένα βιβλίο-κόσμημα με μία ηρωίδα-σύμβολο που ο αναγνώστης τη συμπονά και ταυτίζεται μαζί της ευθύς εξαρχής, ενώ την θαυμάζει και την θεωρεί πρότυπο όσο εκείνη προσπαθεί να ορθώσει το καταρρακωμένο "ανάστημά" της. Είναι πολλά τα "κοσμητικά" στοιχεία αυτού του εξαιρετικού βιβλίου τα οποία ξεκινούν από το καλαίσθητο εξώφυλλό του ακόμα, ένα από τα πιο όμορφα, ονειρεμένα και συμβολικά που έχω δει τα τελευταία χρόνια, συνεχίζουν με την εσωτερική "διακόσμηση" κάθε νέου κεφαλαίου στο ίδιο "συμβολικό" πνεύμα και, το κυριότερο όλων, ολοκληρώνονται με την υπέροχη, λογοτεχνική γραφή της συγγραφέως που εντυπωσιάζει με την λεπτότητα της έκφρασης, την γλαφυρότητα, την ευαισθησία και την ικανότητά της, ακόμα και στις πιο σκληρές και επώδυνες για την ηρωίδα μας στιγμές, να μην "γλιστρά" στη συνήθη πεπατημένη του εκχυδαϊσμού αλλά να κρατά το δικό της υψηλό και προσιτό επίπεδο.


Η ηρωίδα του μυθιστορήματος της κ. Μπούλιαρη, η Ευρυδίκη, είναι μία από τις πιο αδικημένες και καταπιεσμένες λογοτεχνικές μορφές που έχω ποτέ συναντήσει, αλλά ταυτόχρονα και μία από τις πιο αγαπητές και γενναίες, καθώς χρειάζεται πραγματικά μεγάλο σθένος, τεράστιο πείσμα, "ιώβεια" υπομονή και περισσή γενναιότητα για να προσπαθήσει κάποιος να σπάσει τα πολύχρονα δεσμά του, τα οποία του έχουν επιβληθεί σε πολύ μικρή ηλικία και τα οποία γιγαντώνονται και γίνονται περισσότερο καταπιεστικά και δυσβάσταχτα όσο ο χρόνος περνάει. Η Ευρυδίκη από τη στιγμή της γέννησής της βιώνει την απόρριψη του πατέρα της, την αδιαφορία της μητέρας της και την απαξίωση των περισσοτέρων από τα αδέρφια της, καθώς είχε την ατυχία να γεννηθεί το τρίτο κορίτσι στην πατριαρχική οικογένειά της. Απόψεις που παλαιότερα ήταν περισσότερο διαδεδομένες, ιδιαίτερα στην "στενόμυαλη" και οπισθοδρομική επαρχία, και καθόριζαν συμπεριφορές άδικες και απαράδεκτες προς αθώα παιδιά από ανάλγητους και απαίδευτους γονείς. 

Το μικρό κοριτσάκι, αφού θεωρείται "περιττό" και ανεπιθύμητο από την ίδια την οικογένειά του, δίνεται ως ψυχοπαίδι ή κατ’ ευφημισμό "ανιψιά" στην άτεκνη οικογένειά του βουλευτή Θεοδόση και Ευγενίας Σπηλιοπούλου. Η ολέθρια στέρηση της αγάπης και της οικογενειακής θαλπωρής συνεχίζει να τραυματίζει την ευαίσθητη παιδική ψυχή της μικρής Ευρυδίκης, με αποκορύφωμα μία τραυματική εμπειρία της από το στενό οικογενειακό περιβάλλον των "θείων" της, η οποία θα την στιγματίσει ανεπανόρθωτα "ευνουχίζοντας" στην ουσία την αυτοεκτίμηση, την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και την ορθή της κρίση ώστε να μπορεί στο μέλλον να υπερασπίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η "θεία" της Ευγενία αποφασίζει μονομερώς να την παντρέψει με τον πρώτο υποψήφιο που θα της την ζητήσει, χωρίς να αφήσει την νεαρή κοπέλα να ολοκληρώσει το σχολείο και να ακολουθήσει την έμφυτη κλίση της στις σπουδές. Ο παρών-απών και άβουλος "θείος" της Θεοδόσης, όπως και ο απόμακρος και αποξενωμένος πατέρας της Ελισσαίος, δεν προβάλουν καμία αντίσταση στην επιλογή της Ευγενίας η οποία βρίσκει έτσι την ευκαιρία να ξεφορτωθεί τον νεαρό "πειρασμό" μέσα από το σπίτι της "νίπτοντας τας χείρας της" από όσα επιφυλάσσει το μέλλον στην άτυχη Ευρυδίκη.

Μία νέα ζωή, καθόλου πιο ελπιδοφόρα από τις προηγούμενες, ξεκινάει για την ηρωίδα μας η οποία έχει ως μοναδικό της στήριγμα πλέον τις δύο υπέροχες, λατρεμένες κόρες της. Η σιωπή, η ανοχή, η υποταγή, η "αυτομαστίγωση" και η μηδαμινή αυτοεκτίμηση είναι από δω και στο εξής οι "σύντροφοί" της σε μία μαρτυρική ζωή δίπλα στον άντρα της Χαράλαμπο, η οποία "διανθίζεται" συχνά πυκνά από άφθονη και πάντοτε αναίτια λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίησή της από έναν δεσμώτη-σύζυγο με τον οποίο συμβιώνει αναγκαστικά. Δεν τολμά να ψελλίσει το παραμικρό για ό,τι της συμβαίνει "εν οίκω" από τον έμφυτο φόβο ότι θα την απορρίψουν όλοι και θα την κατηγορήσουν ως μοναδική υπαίτια, ενώ το ενδεχόμενο να χάσει την επιμέλεια των παιδιών της εάν επιδιώξει να πάρει διαζύγιο, ειδικά όσο αυτά είναι μικρά, φαντάζει εφιαλτικό στα μάτια της. Έτσι η Ευρυδίκη υπομένει, αντέχει, προσπαθεί να επουλώσει τις βαθιές πληγές της ψυχής της και τις επιφανειακές του κορμιού της και ο καιρός περνάει για όλους εκτός από εκείνη, που βρίσκεται "καθηλωμένη" σε ένα εφιαλτικό, αέναο παρόν.

Κάποια στιγμή όμως η Ευρυδίκη ξυπνά από τον λήθαργο και ανακαλύπτει δυνάμεις, πείσμα και γενναιότητα που έως τότε αγνοούσε ότι διαθέτει. Αποφασίζει να κερδίσει τα χαμένα χρόνια της ζωής της και να αποκτήσει την ανεξαρτησία της και επιτέλους την αυτοδιάθεσή της, όπως έχει δικαίωμα κάθε άνθρωπος. Η απροσδόκητη εμφάνιση στο προσκήνιο ενός συνομηλίκου της θα την κάνει να συνειδητοποιήσει πως για όλα όσα υπέστη κατά τη διάρκεια της ζωής της δεν έφταιγε εκείνη και πως υπάρχει και άλλου είδους ζωή, όπου τα όνειρα και η αληθινή αγάπη μπορούν να συνυπάρχουν. Το αν η ηρωίδα αυτού του εκπληκτικού κοινωνικού μυθιστορήματος τα καταφέρνει ή όχι να διεκδικήσει όσα της αξίζουν και όσα δικαιούται, αλλά και με ποιο τίμημα, απομένει στους αναγνώστες να το ανακαλύψουν διαβάζοντάς το. Προσωπικά, απόλαυσα την ανάγνωση αυτού του εξαίρετου βιβλίου, συγκινήθηκα, θύμωσα, απογοητεύτηκα, απόρησα και δικαιώθηκα καθώς το αναγνωστικό ταξίδι ήταν μαγευτικό, οι σκέψεις και οι προβληματισμοί άφθονοι, οι περιγραφές ανθρώπινων χαρακτήρων και καταστάσεων παραστατικότατες και ολοζώντανες και το συναίσθημα διάχυτο. Οι «Δραπέτες Του Ονείρου», της Αγγελικής Μπούλιαρη, είναι ένα συναρπαστικό κοινωνικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί και για το οποίο οφείλω θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα!



Βρείτε το βιβλίο εδώ:

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη εδώ: