Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΗΣ, ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ



Μια μικρή φιλική "ανάκριση" της Αγγελικής Μπούλιαρη από τον Βασίλη Μπαμπούρη*, με αφορμή την έκδοση της ποιητικής της συλλογής με τίτλο "Η νοσταλγία του παλιού πόνου", περί Ποίησης, νοσταλγίας και παλιού πόνου:


1.            Γιατί γράφεις;

Δεν ξέρω αν υπάρχει ακριβής απάντηση. Είναι ανάγκη έκφρασης για πράγματα που αισθάνομαι ή με προβληματίζουν, για πράγματα που στριφογυρίζουν στο μυαλό μου, ή μπορεί και να με καίνε. Ίσως είναι και ανάγκη επικοινωνίας με τον αναγνώστη μέσω της γραφής.

                                          
2.            Τι είναι για σένα η ποίηση; Τι γνώμη έχεις για την επικρατούσα αντίληψη ότι η ποίηση είναι «εύκολη» (αφού μάλιστα πολλοί συγγραφείς ξεκινούν γράφοντας ποιήματα);

Όπως ήδη έχω εξηγήσει στο οπισθόφυλλο της συλλογής, δεν επιχειρώ να δρέψω δάφνες ποιήτριας, οπότε θα απαντήσω στην ερώτηση ως κάποια που αγαπάει πολύ την ποίηση.

Η ποίηση, το ποίημα για την ακρίβεια, είναι η αιχμαλωσία της στιγμής. Η στιγμή αυτή, αν και μικρή, εμπεριέχει ένα ολόκληρο σύμπαν. Εμπεριέχει τόπους, συναισθήματα, εικόνες, το υλικό των ονείρων μας, μέσα στα οποία κρύβονται φόβοι και επιθυμίες.
Η ποίηση είναι ένα ανοιχτό παράθυρο, πηγή φωτός.
Είναι ακόμα ένα σκαλί στην σκάλα της ύπαρξης που μας ανεβάζει ψηλότερα.

Γενικά, η Ποίηση με οποιονδήποτε τρόπο και αν δονεί τα συναισθήματά μας, όπως και αν μας συγκινεί, είτε φέρνοντας ένα χαμόγελο είτε ένα τσίμπημα στην καρδιά κι ένα δάκρυ, για μένα είναι πάνω απ’ όλα μια παρηγοριά.

Τώρα, σχετικά με την ευκολία ή όχι της ποίησης.
Δεν θεωρώ την ποίηση εύκολη, το αντίθετο μάλιστα. Γενικά, θεωρώ τη λογοτεχνία δύσκολο έργο, όπως άλλωστε και κάθε μορφή τέχνης.

3.            Όταν θέλεις να εκφραστείς μέσω της γραφής, τι καθορίζει την επιλογή του κειμενικού είδους; Π.χ. αν θα γράψεις πεζό ή ποίημα, έμμετρο ή μη, ομοιοκατάληκτο ή μη, και ούτω καθεξής;

Η επιλογή αυτή γίνεται αυτόματα.

Ωστόσο, μπορώ να πω ότι αν θέλω να περιγράψω ένα γεγονός, μια κατάσταση, όπου εμπλέκονται διάφοροι χαρακτήρες με αξιοσημείωτες αντιδράσεις, τότε το πιθανότερο είναι να γράψω ένα διήγημα.

Αν έχω να αφηγηθώ μια μεγάλη ιστορία, με πλούσιο υλικό, θα γράψω μυθιστόρημα.

Αν, τέλος, θέλω απλώς να αιχμαλωτίσω τη στιγμή, όπως είπα προηγουμένως, θα γράψω ένα ποίημα. Σ’ αυτή την περίπτωση, δεν κάνω άλλη συνειδητή επιλογή. Μπορεί να είναι σε ελεύθερο στίχο, μπορεί να έχει ομοιοκαταληξία, ή και να μοιάζει με πεζό, όπως το ποίημα "Ταιριαστά κοστούμια".


4.            Πες μας δυο λόγια για τον τίτλο. Τι ακριβώς είναι ο παλιός πόνος και τι αντιπροσωπεύει για σένα η νοσταλγία γι’ αυτόν;

Ο τίτλος της συλλογής είναι παρμένος από το ποίημα «Η νοσταλγία του παλιού πόνου», που θα ακούσετε σε λίγο.

Ο πόνος είναι ένδειξη ζωντάνιας.

Η νοσταλγία για τον παλιό πόνο αντιπροσωπεύει τη νοσταλγία για την εποχή που είχαμε τη δυνατότητα να νιώσουμε έντονα συναισθήματα, που αντιδρούσαμε, που ήμαστε ζωντανοί.

Η νοσταλγία, λοιπόν, είναι για τον παλιό μας εαυτό που δεν είχε βυθιστεί στην απάθεια, που δεν είχε αλλοτριωθεί.


5.            Δώσε μας μερικά στοιχεία για τα ποιήματα της Συλλογής. Πότε γράφτηκαν; Πώς τα επέλεξες;

Η συλλογή καλύπτει ένα ευρύ φάσμα κάποιων δεκαετιών.

Ένα μέρος από τα ποιήματα της συλλογής είναι των τελευταίων ετών, αλλά πολλά, ίσως το μεγαλύτερο μέρος, είναι ποιήματα της νιότης μου. Σε ένα εμμέσως αναφέρεται η ηλικία μου. Ήμουν τότε περίπου είκοσι πέντε ετών.

Κάποια από τα νεανικά μου ποιήματα είναι πιο οργισμένα, θα έλεγα, πιο σκοτεινά, κι αυτό οφείλεται εν μέρει στις επιρροές που δέχτηκα από το κίνημα του υπαρξισμού, καθώς και στην αναζήτησή μου για την ουσία της ζωής και το νόημα της ύπαρξης.

Όλα αυτά ήταν θέματα δύσκολα. Ας σκεφτούμε ότι και σήμερα αυτά αποτελούν κατά κάποιο τρόπο «ταμπού» για τους ψυχοθεραπευτές, οι οποίοι, και σωστά πράττουν, επικεντρώνονται στη διαχείριση της καθημερινότητας.


6.            Πώς θεωρείς ή ελπίζεις ότι λειτουργεί ένα ποίημά σου στο μυαλό ενός αναγνώστη; Τι θα ήθελες να πάρει κάθε αναγνώστης από τη Νοσταλγία του παλιού πόνου;

Ελπίζω ότι τα ποιήματα της συλλογής θα αποτελέσουν αφορμή για σκέψη, θα προκαλέσουν συγκίνηση και θα προσφέρουν αισθητική απόλαυση.


*Ο Βασίλης είναι καθηγητής μετάφρασης, μεταφραστής και συγγραφέας
Η Αγγελική 'ανακρίθηκε' στις 22 Απριλίου 2015, στο Λουκούμι Μπαρ, κατά την πρώτη παρουσίαση της Ποιητικής της Συλλογής "Η νοσταλγία του παλιού πόνου"

Δείτε το βιβλίο εδώ: http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:


Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ





Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
Στοιχεία συναισθηματικής γραμματικής
Συγγραφέας:  ISABELLE FILLIOZAT
Μετάφραση: Βασιλική Κοκκίνου
Σελίδες: 383
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ

Η επανάσταση των συναισθημάτων απέναντι στη λογική

Μετά τη βασιλεία του I.Q., του τυραννικού δείκτη νοημοσύνης, οι επιστήμονες σήμερα τονίζουν πόσο μεγάλη είναι η σημασία των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ο ρόλος τους είναι ουσιώδης όσον αφορά στην επικοινωνία αλλά και για να γινόμαστε πειστικοί.
Άγχος, ντροπή, κατάθλιψη, ηττοπάθεια, ανασφάλεια, απειλή, βία και μοναξιά... Μήπως όλα αυτά τα κακά που απειλούν τον άνθρωπο έχουν κοινή αιτία; Μήπως μπορούμε να τα θεραπεύσουμε χωρίς αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά, υπνωτικά χάπια; Μήπως ο οργανισμός μας, η «φαρμακαποθήκη» μας, όπως είπε ο Ιπποκράτης, κρύβει τη θεραπεία για κάθε μια ασθένεια;
Στο σχολείο μαθαίνουμε ιστορία, γεωγραφία, μαθηματικά και άλλα, αλλά τίποτε για το πώς να είμαστε αποτελεσματικοί απέναντι στους εαυτούς μας και κατ’ επέκτασιν στους άλλους. Δεν θα ήταν χρήσιμο, για παράδειγμα, να μας δίδασκαν ποια είναι τα στάδια του πένθους, τι είναι οργή, τι σημαίνει να αποφεύγεις μια σύγκρουση, προτιμώντας τη λύση της μη-βίας, αντί να αποστηθίζουμε τα ονόματα των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης;
Είναι πια καιρός να μάθουμε να κατανοούμε τα συναισθήματα μας, αφού αυτά θα μας λυτρώσουν από τις «ασθένειες» που μας κατατρύχουν. Δεν σημαίνει τίποτε απολύτως να έχει κανείς υψηλό δείκτη νοημοσύνης, όταν δεν ξέρει να αντλεί δυνάμεις και ίαση από την βαθιά ζωογόνα πηγή των θετικών συναισθημάτων που κρύβει μέσα του.
Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, η δημιουργικότητα, η αυτονομία, η αυτάρκεια, είναι δυνάμεις που θα τις αντλήσουμε από την νοημοσύνη της καρδιάς μας. Γιατί η νοημοσύνη της καρδιάς του ανθρώπου, νοημοσύνη συναισθηματική που πηγάζει από τις μεταξύ μας σχέσεις, είναι η νοημοσύνη του αύριο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
·         Εισαγωγή
·         Όταν το κεφάλι και η καρδιά δεν θα κάνουν πια πόλεμο
·         Κρύψτε αυτά τα συναισθήματα που δεν μπορώ να καταλάβω
·         Η ψυχοφυσιολογία των συναισθημάτων
·         Υπερευαισθησία και ξεσπάσματα
·         Τα πολλαπλά πρόσωπα του φόβου
·         Για τη βία και την εξουσία
·         Ένας υγιής θυμός
·         Αγαπώ, η χαρά
·         Θλίψη ή κατάθλιψη
·         Η τέχνη του να είσαι ευτυχισμένος και να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους
·         Ενσυναίσθηση και επίλυση των συγκρούσεων
·         Συμπαρασταθείτε στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού
·         Επίλογος
·         Βιβλιογραφία

Η συγγραφέας Ιζαμπέλ Φιλιοζά, γεννήθηκε το 1957 στο Παρίσι από γονείς ψυχολόγους-ψυχαναλυτές, και ακολούθησε τον ίδιο κλάδο. Ψυχοθεραπεύτρια για πάνω από 30 χρόνια, ανέπτυξε τη δική της προσέγγιση που βασίζεται στην ενσυναίσθηση. Ασχολείται κυρίως με γονείς και παιδιά και επικεντρώνεται σε αποτελεσματικές μεθόδους. Τα βιβλία της αναφέρονται στη συναισθηματική νοημοσύνη και στις σχέσεις, στο πώς να αισθάνεται κανείς καλύτερα με τον εαυτό του και τους άλλους, και πώς να είναι θετικός γονέας.
Τα βιβλία της Η νοημοσύνη της καρδιάς και Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιού είναι δυο από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του είδους στον κόσμο.


Το άρθρο δημοσιεύτηκε εδώ: 
http://enloutrakio.gr/%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B7-%CE%BD%CE%BF%CE%B7%CE%BC/



Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:





Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ! ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ!


Βρίσκεσαι στο Νοσοκομείο Αττικόν. Σε μια δύσκολη μονάδα, αυτή των μεταμοσχεύσεων. Ασθενείς και συνοδοί περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να τους δει ο γιατρός, φορώντας τις απαραίτητες μάσκες. Κόβεις βόλτες πάνω-κάτω στο διάδρομο για να σπρώξεις τα λεπτά, τα μισάωρα, τις ώρες. Και ξαφνικά βλέπεις αυτό το κείμενο κολλημένο στο τζάμι. Αρχίζεις να διαβάζεις, και βυθίζεσαι. Δεν ξεχνιέσαι, απλώς φωτίζεις τον γκριζωπό διάδρομο, ζεσταίνεις το χέρι του μικρού παιδιού μέσα σου. Ίσως να μαντεύεις τον συντάκτη, αλλά δεν τον ξέρεις, ούτε αναφέρεται κάπου. Όπως και να έχει... "Έχε το νου σου!"   


"Προχώρα ήρεμα ανάμεσα στον θόρυβο και τη βιασύνη, και αναλογίσου πόση ειρήνη μπορεί να υπάρξει μέσα στην ησυχία.

Όσο σου είναι δυνατόν, και δίχως υποταγή, προσπάθησε να έχεις αγαθές σχέσεις με τους ανθρώπους.

Λέγε την αλήθεια σου ήρεμα και καθαρά. Άκουγε τους άλλους, ακόμα και τους πληκτικούς και αμαθείς – έχουν και αυτοί τη δική τους ιστορία…

Να αποφεύγεις τα επιθετικά και θορυβώδη άτομα, είναι μια ενόχληση για το πνεύμα.

Εάν συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους, υπάρχει κίνδυνος να γίνεις ματαιόδοξος ή πικραμένος, γιατί πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι ή χειρότεροι από σένα.

Να χαίρεσαι τις επιτυχίες σου και τα όνειρά σου. Κράτα το ενδιαφέρον σου για την δουλειά σου, όσο ταπεινή και αν είναι. Είναι ένα πραγματικό απόκτημα μέσα στις εναλλαγές της τύχης.

Να είσαι προσεκτικός στις δουλειές σου, γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος από απάτες. Αλλά αυτό να μην σε τυφλώνει και στις αρετές που υπάρχουν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με ανώτερα ιδανικά, και πάντα η ζωή είναι γεμάτη από ηρωισμούς.

Να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Και προπαντός να μην υποκρίνεσαι στοργή. Ούτε, όμως, να είσαι κυνικός με την αγάπη, γιατί παρ’ όλη την ξηρασία και την απογοήτευση, αυτή πάντα ξεφυτρώνει σαν την αιώνια πρασινάδα.

Δέξου με καλοσύνη την εμπειρία των ετών και παραχώρησε με χάρη τα πράγματα στα νιάτα.

Καλλιέργησε την δύναμη του πνεύματός σου για να προφυλαχθείς πίσω από την ασπίδα του σε μια ξαφνική κακοτυχία. Αλλά μην βασανίζεις τον εαυτό σου με έγνοιες για το τι θα γίνει. Πολλοί φόβοι είναι αποκυήματα κόπωσης και μοναξιάς.

Είσαι και εσύ παιδί του σύμπαντος, όπως είναι τα δένδρα και τα άστρα, και έχεις κι εσύ το δικαίωμα να βρίσκεσαι εδώ. Και είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι, αναμφίβολα το σύμπαν φανερώνεται όπως πρέπει. Γι’ αυτό, να βρίσκεσαι σε ειρήνη με τον Θεό σου, όπως εσύ Τον φαντάζεσαι ότι είναι, και παρ’ όλους τους κόπους και τους αγώνες σου μέσα σε αυτή τη φοβερή δίνη της ζωής, προσπάθησε να είναι ήρεμη η ψυχή σου…

Παρ’ όλη την υποκρισία, τη μονοτονία και τα γκρεμισμένα όνειρα, αυτός ο κόσμος εξακολουθεί να είναι ωραίος.

Έχε το νου σου! Προσπάθησε να είσαι ευτυχισμένος!"


Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ: 

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ" - στα ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ περιοδικού MARIE CLAIRE

Περιοδικό MARIE CLAIRE, τεύχος 331, Ιούλιος 2016
 ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΜΒΥΣΗ




 Αγγελική Μπούλιαρη
Δραπέτες του ονείρου
Εκδόσεις Ωκεανός

Η ιστορία της Ευρυδίκης μοιάζει στενάχωρη αν σταθείς στην περίληψή της μέχρι ένα σημείο.
Το κοριτσάκι δεν μεγαλώνει με τους γονείς του, αλλά με θετή οικογένεια που δεν του δίνει την αγάπη που του αξίζει. Η τρίτη οικογένεια, η δική της, προκύπτει από συνοικέσιο. Η αγάπη για τα παιδιά της αντισταθμίζει τη δυστυχία του να μοιράζεται τη ζωή της με τον λάθος άντρα, που είναι επιπλέον τσιγκούνης, καταπιεστικός και βίαιος.

Αλλά έτσι είναι μερικοί άνθρωποι, αντέχουν, καταφέρνουν να βλέπουν το ωραίο και το αληθινό ακόμα και μέσα από δύσκολες συνθήκες δυστυχίας. Και ίσως στην πορεία να συναντούν λίγο παραπάνω φως στο πρόσωπο ενός έρωτα.

Ένα χορταστικό μυθιστόρημα (615 σελίδες), ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για την παραλία.
Οι ιστορίες του (και η αισιοδοξία του) θα σας συνοδεύουν και θα σας ζεσταίνουν την καρδιά το χειμώνα.