Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

Η ΚΛΕΙΩ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗ για τους "ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", της Αγγελικής Μπούλιαρη

"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", της Αγγελικής Μπούλιαρη
Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη,  στο blog της Φίλοι της Λογοτεχνίας
http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html


Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016


«ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ», της Αγγελικής Μπούλιαρη
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 624, Τιμή: 16 €
  
         
Η αγαπητή συγγραφέας Αγγελική Μπούλιαρη έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στα ελληνικά γράμματα με αρκετά έργα πεζογραφίας, ποίησης και μεταφράσεών της, ενώ με το τρίτο της μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Δραπέτες του Ονείρου» δίνει το δικό της αδιαμφισβήτητο και ξεχωριστό λογοτεχνικό στίγμα. Ένα πληθωρικό μυθιστόρημα το οποίο διαπραγματεύεται το φλέγον κοινωνικό θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, ψυχολογικής, λεκτικής και σωματικής, με μεγάλη ευαισθησία και δεξιοτεχνία. Ένα βιβλίο-κόσμημα με μία ηρωίδα-σύμβολο που ο αναγνώστης τη συμπονά και ταυτίζεται μαζί της ευθύς εξαρχής, ενώ την θαυμάζει και την θεωρεί πρότυπο όσο εκείνη προσπαθεί να ορθώσει το καταρρακωμένο "ανάστημά" της. Είναι πολλά τα "κοσμητικά" στοιχεία αυτού του εξαιρετικού βιβλίου τα οποία ξεκινούν από το καλαίσθητο εξώφυλλό του ακόμα, ένα από τα πιο όμορφα, ονειρεμένα και συμβολικά που έχω δει τα τελευταία χρόνια, συνεχίζουν με την εσωτερική "διακόσμηση" κάθε νέου κεφαλαίου στο ίδιο "συμβολικό" πνεύμα και, το κυριότερο όλων, ολοκληρώνονται με την υπέροχη, λογοτεχνική γραφή της συγγραφέως που εντυπωσιάζει με την λεπτότητα της έκφρασης, την γλαφυρότητα, την ευαισθησία και την ικανότητά της, ακόμα και στις πιο σκληρές και επώδυνες για την ηρωίδα μας στιγμές, να μην "γλιστρά" στη συνήθη πεπατημένη του εκχυδαϊσμού αλλά να κρατά το δικό της υψηλό και προσιτό επίπεδο.


Η ηρωίδα του μυθιστορήματος της κ. Μπούλιαρη, η Ευρυδίκη, είναι μία από τις πιο αδικημένες και καταπιεσμένες λογοτεχνικές μορφές που έχω ποτέ συναντήσει, αλλά ταυτόχρονα και μία από τις πιο αγαπητές και γενναίες, καθώς χρειάζεται πραγματικά μεγάλο σθένος, τεράστιο πείσμα, "ιώβεια" υπομονή και περισσή γενναιότητα για να προσπαθήσει κάποιος να σπάσει τα πολύχρονα δεσμά του, τα οποία του έχουν επιβληθεί σε πολύ μικρή ηλικία και τα οποία γιγαντώνονται και γίνονται περισσότερο καταπιεστικά και δυσβάσταχτα όσο ο χρόνος περνάει. Η Ευρυδίκη από τη στιγμή της γέννησής της βιώνει την απόρριψη του πατέρα της, την αδιαφορία της μητέρας της και την απαξίωση των περισσοτέρων από τα αδέρφια της, καθώς είχε την ατυχία να γεννηθεί το τρίτο κορίτσι στην πατριαρχική οικογένειά της. Απόψεις που παλαιότερα ήταν περισσότερο διαδεδομένες, ιδιαίτερα στην "στενόμυαλη" και οπισθοδρομική επαρχία, και καθόριζαν συμπεριφορές άδικες και απαράδεκτες προς αθώα παιδιά από ανάλγητους και απαίδευτους γονείς. 

Το μικρό κοριτσάκι, αφού θεωρείται "περιττό" και ανεπιθύμητο από την ίδια την οικογένειά του, δίνεται ως ψυχοπαίδι ή κατ’ ευφημισμό "ανιψιά" στην άτεκνη οικογένειά του βουλευτή Θεοδόση και Ευγενίας Σπηλιοπούλου. Η ολέθρια στέρηση της αγάπης και της οικογενειακής θαλπωρής συνεχίζει να τραυματίζει την ευαίσθητη παιδική ψυχή της μικρής Ευρυδίκης, με αποκορύφωμα μία τραυματική εμπειρία της από το στενό οικογενειακό περιβάλλον των "θείων" της, η οποία θα την στιγματίσει ανεπανόρθωτα "ευνουχίζοντας" στην ουσία την αυτοεκτίμηση, την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και την ορθή της κρίση ώστε να μπορεί στο μέλλον να υπερασπίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η "θεία" της Ευγενία αποφασίζει μονομερώς να την παντρέψει με τον πρώτο υποψήφιο που θα της την ζητήσει, χωρίς να αφήσει την νεαρή κοπέλα να ολοκληρώσει το σχολείο και να ακολουθήσει την έμφυτη κλίση της στις σπουδές. Ο παρών-απών και άβουλος "θείος" της Θεοδόσης, όπως και ο απόμακρος και αποξενωμένος πατέρας της Ελισσαίος, δεν προβάλουν καμία αντίσταση στην επιλογή της Ευγενίας η οποία βρίσκει έτσι την ευκαιρία να ξεφορτωθεί τον νεαρό "πειρασμό" μέσα από το σπίτι της "νίπτοντας τας χείρας της" από όσα επιφυλάσσει το μέλλον στην άτυχη Ευρυδίκη.

Μία νέα ζωή, καθόλου πιο ελπιδοφόρα από τις προηγούμενες, ξεκινάει για την ηρωίδα μας η οποία έχει ως μοναδικό της στήριγμα πλέον τις δύο υπέροχες, λατρεμένες κόρες της. Η σιωπή, η ανοχή, η υποταγή, η "αυτομαστίγωση" και η μηδαμινή αυτοεκτίμηση είναι από δω και στο εξής οι "σύντροφοί" της σε μία μαρτυρική ζωή δίπλα στον άντρα της Χαράλαμπο, η οποία "διανθίζεται" συχνά πυκνά από άφθονη και πάντοτε αναίτια λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίησή της από έναν δεσμώτη-σύζυγο με τον οποίο συμβιώνει αναγκαστικά. Δεν τολμά να ψελλίσει το παραμικρό για ό,τι της συμβαίνει "εν οίκω" από τον έμφυτο φόβο ότι θα την απορρίψουν όλοι και θα την κατηγορήσουν ως μοναδική υπαίτια, ενώ το ενδεχόμενο να χάσει την επιμέλεια των παιδιών της εάν επιδιώξει να πάρει διαζύγιο, ειδικά όσο αυτά είναι μικρά, φαντάζει εφιαλτικό στα μάτια της. Έτσι η Ευρυδίκη υπομένει, αντέχει, προσπαθεί να επουλώσει τις βαθιές πληγές της ψυχής της και τις επιφανειακές του κορμιού της και ο καιρός περνάει για όλους εκτός από εκείνη, που βρίσκεται "καθηλωμένη" σε ένα εφιαλτικό, αέναο παρόν.

Κάποια στιγμή όμως η Ευρυδίκη ξυπνά από τον λήθαργο και ανακαλύπτει δυνάμεις, πείσμα και γενναιότητα που έως τότε αγνοούσε ότι διαθέτει. Αποφασίζει να κερδίσει τα χαμένα χρόνια της ζωής της και να αποκτήσει την ανεξαρτησία της και επιτέλους την αυτοδιάθεσή της, όπως έχει δικαίωμα κάθε άνθρωπος. Η απροσδόκητη εμφάνιση στο προσκήνιο ενός συνομηλίκου της θα την κάνει να συνειδητοποιήσει πως για όλα όσα υπέστη κατά τη διάρκεια της ζωής της δεν έφταιγε εκείνη και πως υπάρχει και άλλου είδους ζωή, όπου τα όνειρα και η αληθινή αγάπη μπορούν να συνυπάρχουν. Το αν η ηρωίδα αυτού του εκπληκτικού κοινωνικού μυθιστορήματος τα καταφέρνει ή όχι να διεκδικήσει όσα της αξίζουν και όσα δικαιούται, αλλά και με ποιο τίμημα, απομένει στους αναγνώστες να το ανακαλύψουν διαβάζοντάς το. Προσωπικά, απόλαυσα την ανάγνωση αυτού του εξαίρετου βιβλίου, συγκινήθηκα, θύμωσα, απογοητεύτηκα, απόρησα και δικαιώθηκα καθώς το αναγνωστικό ταξίδι ήταν μαγευτικό, οι σκέψεις και οι προβληματισμοί άφθονοι, οι περιγραφές ανθρώπινων χαρακτήρων και καταστάσεων παραστατικότατες και ολοζώντανες και το συναίσθημα διάχυτο. Οι «Δραπέτες Του Ονείρου», της Αγγελικής Μπούλιαρη, είναι ένα συναρπαστικό κοινωνικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί και για το οποίο οφείλω θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα!



Βρείτε το βιβλίο εδώ:

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη εδώ:





Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

ΚΑΡΚΙΝΟΣ: ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣ, Θανάσης Σεφερλής

ΚΑΡΚΙΝΟΣ:ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣ, Θανάσης Σεφερλής

Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014
Σελίδες: 380

Ο συγγραφέας είναι ορθοπεδικός χειρουργός, εξειδικευμένος στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης. Όταν ο ίδιος διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο, ξεκίνησε και συνεχίζει μέχρι σήμερα ένα μεγάλο ταξίδι, το πιο σπουδαίο της ζωής του. 

Σ’ αυτό το βιβλίο περιγράφει το ταξίδι του με τον καρκίνο, τις εμπειρίες του από σεμινάρια για καρκινοπαθείς και σεμινάρια αυτογνωσίας, καθώς και την ολιστική αντιμετώπιση της ασθένειας και την ενεργειακή ιατρική, ευελπιστώντας να συνεισφέρει στην μεταβολή της αντίληψης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία ότι ο καρκίνος ισούται με το θάνατο και ότι ο καρκινοπαθής είναι «τελειωμένος».

Το σημαντικό αυτό βιβλίο είναι μια ενδιαφέρουσα προσωπική αφήγηση, όπου ο συγγραφέας αναλύει με απλό και πλήρως κατανοητό τρόπο τη σοφία του σώματος και τη σχέση του με την ασθένεια, καθώς και τον ρόλο του νου, των συναισθημάτων και της ψυχής. Μας χαρίζει αμέτρητες πληροφορίες για θέματα πρακτικής σημασίας, όπως η διατροφή, η άσκηση, οι τοξικές ασχολίες,  το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής, και γενικά για τους τρόπους αντιμετώπισης του όλου θέματος της ασθένειας, που σήμερα πλήττει έναν στους τρεις στην Ελλάδα.

Μας παρουσιάζει διάφορα σεμινάρια αυτογνωσίας, δίνοντάς μας ιδέες για να αναζητήσουμε παρόμοια βοήθεια, είτε σε ένα σεμινάριο κάπου κοντά μας είτε στις σελίδες ενός ανάλογου βιβλίου. Για τον λόγο αυτό στο τέλος του βιβλίου συμπεριλαμβάνεται η πλουσιότερη βιβλιογραφία που έχετε δει ποτέ στον τομέα της αυτογνωσίας και βελτίωσης εαυτού και τρόπου ζωής.

Η γνώμη μου: Πιστεύω ότι ο καθένας μας, σήμερα που η ασθένεια χτυπάει την πόρτα κάθε ελληνικής οικογένειας, θα αποκομίσει μεγάλο όφελος από την ανάγνωση αυτού του εξαιρετικού βιβλίου-προσφορά σε όλους μας. Θα βρει διεξόδους, ανακούφιση, παρηγοριά, θα απαντήσει ερωτήματα, θα αντλήσει δύναμη από την υπέρτατη πηγή και κυρίως θα δει τη ζωή αλλιώς. 

Γιατί, (σύμφωνα με τον συγγραφέα, σελ. 344-345) όπως λέει στο γνωστό ποίημα, «Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων», ο Μάριο δε Αντράδε*, Βραζιλιάνος ποιητής και συγγραφέας, του οποίου τα διαχρονικά νοήματα ταυτίζονται απόλυτα με τον εσωτερικό κόσμο του συγγραφέα αλλά και πολλών από μας: «…Αισθάνομαι όπως το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες. Τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία, αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση»…


*Άλλοι έχουν διαφορετική γνώμη για την πατρότητα του ποιήματος:


Το άρθρο δημοσιεύθηκε την 1η Νοεμβρίου 2016 εδώ:

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη εδώ:

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΟΥ ΦΡΟΫΝΤ των ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΚΑΟΥΦΜΑΝ και ΚΑΡΕΝ ΜΑΚ


Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΟΥ ΦΡΟΫΝΤ (FREUD'S MISTRESS)
των ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΚΑΟΥΦΜΑΝ και ΚΑΡΕΝ ΜΑΚ
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014


Βιέννη, τέλη του 19ου αιώνα, το μόνο μέλλον για μια γυναίκα είναι η ασφάλεια του γάμου, ακόμα και εδώ, σε μια πόλη γεμάτη πρωτοπόρους καλλιτέχνες και στοχαστές. Η Μίνα Μπέρναϋς, μια καλλιεργημένη κοπέλα με κοφτερό μυαλό, που φροντίζει γηραιές κυρίες, χάνει ξανά τη δουλειά της και βρίσκεται για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο.

Απελπισμένη, στρέφεται στην αδελφή της, Μάρτα, για βοήθεια. Η Μάρτα έχει την σχεδόν αποκλειστική ευθύνη της οικογένειάς της που περιλαμβάνει έξι μικρά παιδιά και έναν σύζυγο που ενδιαφέρεται πρωτίστως για την καριέρα του. Τον λένε Ζίγκμουντ Φρόυντ και δουλεύει σκληρά ως καθηγητής, αλλά πολύ απέχει από το μελλοντικό του μεγαλείο, καθώς δέχεται διαρκώς επιθέσεις για τις πρωτοποριακές θεωρίες του γύρω από τη σεξουαλικότητα.

Οι δυο αδελφές ανήκουν σε τελείως διαφορετικούς κόσμους. Ενώ η Μάρτα μάλλον δυσαρεστείται με τα «πορνογραφικά» ενδιαφέροντα του συζύγου της, η Μίνα, φύση παρορμητική, δυναμική, παθιασμένη, διψασμένη για μάθηση, ενθουσιάζεται. Αναπόφευκτα, η πνευματική επαφή με τον Φρόυντ θα οδηγήσει σε μια ερωτική σχέση που απειλεί σχέσεις και ισορροπίες, θα διαταράξει τον συναισθηματικό κόσμο της Μίνας, αλλά και θα καθορίσει ολόκληρη τη ζωή της.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, που θα σας χαρίσει αναγνωστική απόλαυση, θα σας δώσει πληροφορίες για τον πατέρα της ψυχανάλυσης σχετικές όχι μόνο με το έργο του, αλλά και με την προσωπικότητά του, και θα σας εντυπωσιάσει με την αξιοπρέπεια και τη δύναμη που επιδεικνύουν οι δύο αδελφές, τον τρόπο που αντιδρούν οι τρεις κύριοι χαρακτήρες στις διάφορες καταστάσεις, και τελικά με τον τρόπο που εξελίσσονται οι σχέσεις αναμεταξύ τους σε βάθος χρόνου.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 εδώ:






Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, της ΑΡΟΥΝΤΑΤΙ ΡΟΪ



Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ της ΑΡΟΥΝΤΑΤΙ ΡΟΪ
Εκδόσεις Ψυχογιός, 2013
Μετάφραση Μαρίας Αγγελίδου


«Όλοι πέρασαν σε απαγορευμένο έδαφος. Όλοι είχαν παραποιήσει τους νόμους που καθορίζουν ποιοι θα πρέπει να αγαπηθούν και πώς. Και πόσο.»

Είναι το έτος 1969. Στην Κεράλα, στο νοτιότερο άκρο της Ινδίας, τα διζυγωτικά δίδυμα, ο Εσθάπεν και η Ραχήλ, φτιάχνουν μια παιδική ηλικία για τον εαυτό τους στη σκιά της ναυαγισμένης οικογένειάς τους. Η μοναχική, αξιαγάπητη μητέρα τους, η Άμμου (που τη νύχτα αγαπά τον άνθρωπο που τα παιδιά της αγαπούν την ημέρα), δραπέτευσε από έναν  βίαιο σύζυγο για να ζήσει με την τυφλή γιαγιά τους, την Μαμμάκι (η οποία παίζει Χέντελ στο βιολί της), τον αγαπημένο τους θείο, τον Τσάκο (λόγιο, μαρξιστή), και τον εχθρό τους, την Μπέιμπι Κοτσάμα (πρώην καλόγρια και νυν γιαγιά-θεία). Όταν η Αγγλίδα πρώην σύζυγος του Τσάκο φέρνει την κόρη τους για μια επίσκεψη τα Χριστούγεννα, τα δίδυμα μαθαίνουν ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν μέσα σε μια μέρα, ότι η ζωή μπορεί να πάρει καινούργια, άσχημη μορφή, ακόμα και να σταματήσει για πάντα, δίπλα στο ποτάμι τους...

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο ξετυλίγεται μια συναρπαστική ιστορία όπου οι διάφοροι ήρωες παίζουν τον ρόλο τους ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Μέσα στα πάθη και τον αισθησιασμό, το κείμενο φτιάχνει το δικό του λεξιλόγιο από εικόνες. Ένας έρωτας απαγορευμένος, μια λαχτάρα για μακρινούς ορίζοντες, ένα ποτάμι που μιλάει μια γλώσσα ονειρική, και ένας θεός που πάντα ορίζει. Η Αρουντάτι Ρόι υφαίνει τον ιστό της αφήγησης με δεξιοτεχνία και ομορφιά, πλάθοντας μια ιστορία που έχει τη δύναμη να ταράζει, να συνεπαίρνει, να μαγεύει τον αναγνώστη. Χωρίς να έχει ζήσει ποτέ μακριά από την πατρίδα της, χωρίς να ξεχνάει ούτε στιγμή τη γλωσσική παράδοση, κατάφερε να γράψει στ' αγγλικά με μαεστρία ένα μυθιστόρημα που σου κόβει την ανάσα.


Η Αρουντάτι Ρόι γεννήθηκε στην Μεγκαλάγια της Ινδίας το 1961. Κέρδισε το Βραβείο Booker το 1997 για το μυθιστόρημά της «Ο θεός των μικρών πραγμάτων», το οποίο έγινε best seller.  Έλαβε, επίσης, το Βραβείο Πολιτιστικής Ελευθερίας του Ιδρύματος Lannan το 2002, καθώς και πολλές άλλες διακρίσεις. Έχει γράψει σενάρια και δοκίμια. Είναι ακτιβίστρια και την ενδιαφέρουν θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης, περιβάλλοντος, ειρήνης και οικονομικής ανισότητας. Το περιοδικό Time την συμπεριέλαβε στα 100 άτομα με την μεγαλύτερη επιρροή το 2014.


Δημοσιεύθηκε στις 9 Σεπτ. 2016 εδώ:

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη εδώ: